boğaziçinde okuyorum ve sülalenizi sikerim

Bak beyim, sana iki çift lafım var. Koskoca adamsın. Paran var, pulun var, her şeyin var. Binlerce karı kız gibmişsin anladığım kadarıyla. Yakışır mı sana insanların gururuyla oynamak.

Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta otuzbire itmek, ağzını sulandırmak. Ama nasıl yakışmaz. Sen değil misin öz kız kardeşine bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören. Anlamıyor musun beyim, sözlüktekiler bacının capsini istiyor.

Ama ben boşuna konuşuyorum. Sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum. Hıh!.. Sen büyük öğrenci, milyarder, para babası, fabrikalar sahibi jalede jale. Sen mi büyüksün. Hayır ben büyüğüm, ben, kakakokusu. Sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç!

Gözümde pul kadar bile değerin yok. Ama şunu iyi bil, ne inci sözlüğe ne de buradaki fakir binlere hiç bir şey yapamayacaksın. Yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. Çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız.

Bizler birbirimizi seviyoruz. Biz bir aileyiz. Biz güzel bir aileyiz. Bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun. Dokunma artık aileme. Dokunma sözlükteki ergenlere.

Dokunma fakirlere!
Dokunma makarna yiyen öğrencilere!

Eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, kakakokusu tutar giberim seni. Anlıyor musun? giberim ve dönüp arkama bakmam bile.