1. 26.
    0
    ve artık 15 yaşındaydım.160 boyunda 100 kilo bir gençtim.ilk aşık olduğum, tedavim, hayal kırıklıklarım, hayatı gerçekten öğrenmem 15 yaşımda başladı. arkadaşım hiç yoktu, sürekli alay edip aşağılarlardı. üzülürdüm, içim yanardı ama dışımda hep gülerdim.öz güvenimi yitirdiğim zamanlar bu zamanlardır beyler. erkek çocuğuyum top oynamak, iletişim kurmak isterdim.ama hep kilom bana engel oldu. hatırlıyorum da bir keresinde gibtiğim sınıf maçı diye bir kavram vardı. bütün erkekler oynardı kızlarda tezahurat yapıp eğlenceli vakit geçirirlerdi. benide ne oyuna ne yanlarına alırlardı.o zamanlar çok üzülürdüm ama belli etmezdim, ağızlarının payını veremezdim çocukluk işte...
    ···
   tümünü göster