hayatımın dönüm noktasını anlatıyorumm

o doktorun sahtekar olduğunu anlayana kadar.2 sene sonra ( tabi sürekli iğne vuruldum) kliniğin önünde bir çok insan bağrışıyordu.'paramızı verin sahtekar insanlar allah belanızı versin' babam ne olduğunu öğrenmek için yanlarına gitti ve doktorun aslında 1 adetini 100 milyona sattığı ilacın ilaç olmadığı ve içinde sadece su olduğu öğrenildi. babam hem deliye dönmüş hemde yıkılmıştı. bir yandan bana bakıp gözleri doluyordu. bir şeylerin ters gittiğini anlıyordum. gitti sordum; yok bir şey oğlum bu doktordanda sonuç alamadık dedi.ben tabiki hiç bunları düşünmüyorum sadece anne ve babamı düşünüyorum. çünki onlar her nöbet geçirdiğimde ,sabahlara kadar nefes alamadığım zamanlarda, yanımda olup bana bakıp, teselli verdiler. onların hakkını nasıl öderim ben?.