kız arkadaşımın sardığı dolmayı yemediler

arkadaşın evinde toplandık. iki çiftiz. ben kız arkadaşım ve diğer lise arkadaşlarım. eğlendik güldük.. sofra kuruldu.
sevgilim dolma sarmış ama kimse yemedi. hepsinin bahaneleri vardı.. ben sevmem diyen, aram yok diyen vs..

konu neydi biliyor musunuz beyler..? kız arkadaşım aleviydi. onun elinden bişey yenmez diye düşünüyorlardı.

toplumun bize yaptığı baskıyı anlatamam size. ayrıldık nihayet. bizi kimse kabul etmedi. herkes yoluna gitti.

ben sevdiğim kızın narin elleriyle sardığı ve toplumun kabul etmediği dolmaları özledim.

bu konu sadece bir örnekti. daha neler yaşadık anlatamam. ağzımıza sıçıldı lan. kızın ağlamadığı gün yok. köpekler gibide sevdik birbirimizi. ama sonu yok bu işin. allah mutlu etsin sevdiğin biri olsun hayatında ve benim gibi korkak cesaretsiz biri olmasın diye dua ettim ardından.

edit: kendinizi benim yerime koyun. birde tutucu bir yopluma taşıyın kendinizi.. tamam herşeyede katlanın.. ama o kızın göz yaşlarınıda düşünün.. nasıl ezildiğini düşünün. öyle cevap verin bana.

edit 2: sizin dıbınıza korum muallakler benim ayrımcılık falan yaptığım yok. gibtirmeyin geçmişinizi sadece derdimi söyledim toplumsal baskıdan bahsettim. benim mezhep sorunum yok. anlamadan konuşmayın. dile kolay dıbına koyim kafanıza göre yargılayın beni. hiç biriniz bi akıl vermeyin ama sorgulayın böyle.

edit 3: bazı panpalarımdan destek alarak kıza yazdım. cevap bekliyorum şuan. galiba biraz cesaret bize iyi gelicek.