nasıl piç oldum anlatıyorum

gene sessizlik oldu..

fakat bu seferki, benim geçmişe gidişim ve orada, artık üzeri kapanmış bazı yaralarımın nasıl oluştuğunu adeta replay den tekrar izleyişimin sessizliği olduğu için ağır, sıkıntılı bir sessizlikti..

yüz ifademin değişmesinden olsa gerek, düşüncelerimin de değiştiğini, nilay anladı.. yavaşça ayrıldı benden... dikleşti koltukta.. derin bir nefes aldı ve ben hala şimşek gibi beynimde patlayan düşüncelerin ışığının şiddetine gözlerimi alıştırmaya çalışırken, konuştu,

"ben... aynısını yapamadım ama" dedi.. gergin bir ses tonuyla...

cevap vermedim..

yapamadın evet..bir başkası yaptı ama.. beni ruhen ölü, bitmiş halimle sarmaladı.. yaralarımı sardı.. tuttu elimden, ayağa kaldırdı.. yürümeyi öğretti yeniden..ve ben, nankör ben... bencil ben... koşmaya başlar başlamaz da ilk önce ondan kaçtım, sanki düşmanımmış gibi..

"kendimi o kadar borçlu hissediyorum ki..ve o kadar pişmanım... tsigalko senin benim için yaptıklarının yarısını bile yapamadım ben sana karşı..sen benim hayatımdaki mutlulukların çoğunun sebebisin... kendi varlığın... sonra, beni tolgayla tanıştırman.. kötü günlerimde destek olman... bir de öyle gır gırcı, bencil gibi görünürsün ama.. aslında o kadar çok şey yapmışsın ki benim için... hani, kendiminkilerle kıyaslayınca.. utandım bir an.." deyip buruk buruk gülümsedi..

transdan çıkabilmiştim nihayet..

ben de gülümsedin... bu samimi itirafları hoşuma gitmişti... en azından hatasını biliyor.. kıymet biliyor...

ona da aynen böyle söyledim..

"en azından farkındasın" dedim, "benim için bu da yeterli (:" gülümsedim.. gittim ben sarıldım bu sefer..

"iyi ki varsın nilay.. sıçtım geçmişe... şu an... iyi ki varsın"

kaldık biraz öyle..

sonra gene ayrıldık.. baktım bu gülüyor ama bir yandan da gözlerini siliyor aceleyle..

"mız mız oldun iyice"

"sorma ya..(: ..dengemi bozdu yaşadıklarım..bu toparlamış halim işte biliyon.."

"aynen, farkındayım..ee sizinkiler naaptı?"

"bir aradalar gene işte... sanırım benim çok üzüldüğümü görünce.. geçici olarak... amaan.. nasıl olursa olsun.. sonuçta yine beraberler mi? önemli olan o.." dedi burnunu çekip buğulu gözlerle gülümseyerek..

"evet.. kesinlikle..sen işin neticesine bak... yaşadığın anın kıymetini bil..ne olursa olsun, senin için fedakarlık yapıyorlar diye düşün en kötü ihtimalle ki, bu bile güzel bir şey.."

"öyle ya tabi... çok önemli tsigalko ya..aile.. ailenin mutluluğu... insan darmadağın oluyor... canım onlar benim.. onları öyle kopuk görmeye dayanamıyordum... " dedikten sonra yeni bir gözyaşı dalgası geldi..ama koyvermedi kendini.. yine sildi gözlerini..

"bundan sonrasında da yine hep bir arada olacaksınız inşallah.. artık geçmişte olanları düşünme..bak, şu an mutlusun..ona odaklan.. ailen bir arada, arkadaşlarınla bir aradasın..bir kere ben varım yani :p o bile yeterli bir sebep x)"

gülüştük..

"öyle ya..iyi ki varsın sende... çok zor senin dostluğunu kazanmak da, korumakta... şanslıymışım (:"

"eyvallah... ama öyle zor filan değil bee (: ulaşılmaz değilim, gayet sıradan bir adamım hatta, gaz veriyorsun ha :p"

"yok cidden zor tsigalko.. zorsun... her anlamda zorsun... sana yakın olmak da zor, uzak olmak da zor.. boşuna tavlamıyorsun kızları :p..divan filan.. (:..cidden sende tuhaf bir şeyler var..bir şekilde bağlıyorsun insanı.."

"lanetliyim, farkındayım, sağ ol hatırlattığın için :p"

"lanet mi? lütuf bence (: sen kullanmayı bilmiyorsun sadece.. neyse..bir gün illa ki büyüyeceksin, şimdi devamlı yeni oyuncak isteyen çocuklar gibisin"

"hıı... bu övgü müydü, küfür mü ettin tam anlayamadım yalnız? :p"

"(: manyak ya.." enseme hafifçe vurup omzumdan kalktı, "film izleyelim mi? var mı güzel filmlerin?" deyip neşeyle gülümsedi..az önceki melankolik, romantik ortam dağılmıştı,

"olmaz mı? şunları zütüreyim ben mutfağa, sonra yerimizi hazırlayıp film moduna geçelim ;)"

tabakları zütürdükten sonra yatağa geçtik, sırtımızı duvara verip arkamıza yastıkları aldık, laptop ortada, ayakları uzattık, çarşafı çektik.. çerezde ayarladım, ışıklar söndü ve film başladı..

o ara tolga gelmiş, benim odaya bi daldı "nabıon la??" diyerekten, sonra bizi gördü, hemen kibarlaşıp "hoş geldin" dedi nilaya beyefendice bir ses tonuyla,

"iyidir aga, film izliyoz öyle" dedim sıkıntılı bir şekilde..al işte bir yanlış anlaşılma potansiyelli olay daha.. ölücem bir gün valla öldürecek bi stres beni..

neyse..iyi seyirler dileyip odasına çekildi bu,

biz de devam ettik..

amk o filmi de nerden açtıysam..tam konuya uygun, mesaj verir gibi... daha yaklaş diye bir film vardı, closer..onu izliyoruz... hey allahım ya..arı kovanına sokulan çomak gibiyim..hem şeklen, hem manen, hem de madden çok benziyoruz.. ikimiz de odunuz..