1. 26.
    -1
    O an onu tutup; ‘’ Bakışların ışık mı? Saçların sarmaşık mı? Yıldız mısın, güneş mi? Alev misin, ateş mi? Neden sessiz bakıyorsun? Beni niçin yakıyorsun? Çiçek gibi her bir yanın. Beni niçin üzüyorsun? Gözlerini süzüyorsun. Kirpiklerin paralıyor. Bakışların yaralıyor. Rengin sanki çiçekten. Bilmem hangi çiçekten?’’ diyesim geldi. Gözlerimiz buluştuğunda yüzünde ki tebessüm iyice derinleşti. Yanıma gelip;
    +iyileştiğine sevindim Metehan dedi.
    -teşekkür ederim benim için kaygılanıp attığın mesaj hastalığımı çabuk yenmemde epey yardımcı oldu dedim gülümseyerek.
    Utanarak bakışlarını benden kaçırdı ve camdan dışarıya bakmaya başladı. Fırsat bu fırsat diyerek işin yoksa bahçede dolaşalım mı biraz diye sordum.
    Olur dedi gülümseyerek. Birlikte bahçeye inmeye başladık.
    ···
   tümünü göster