1. 26.
    -1
    Hemen açtım, mesajda ‘’ hey, sen. Nerelerdesin, neden gelmiyorsun okula kötü bir şey mi oldu?’’ yazıyordu. Birden manasız bir mutluluk sardı bedenimi taa hücrelerime kadar. Hastalığımdan hiç eser kalmamıştı. ilk işim bakkala gidip sigara almak ordan da kahveye geçmek oldu. Kartları kararken, dağıtırken yüzümden gülümseme ekgib olmuyordu. Yancı muhittin abi ne oldu lan Metehan halvate mi girdin dıbına koyim ne bu gülücükler saçıyorsun diye uyarınca ciddi yüz ifademi takındım. Fakat zihnim oyunda değil, ayçın’da idi. Demek yokluğumu farketmişti, demek benim için endişeleniyordu. Mesaj atması bunun kanıtıydı. Bu düşünceler eşliğinde içtiğim acı çay beni anlatmakla ifade edilemeyecek bir sarhoşluğun kucağına atıyordu. Tabi oyuna dikkatimi vermediğimden dolayı defalarca battık ve dıbına kodum yancılarının afrikadan gelmiş gibi abandığı masanın bir öğrenci için yüklü sayılabilecek cinsten hesabı ortakla bana kaldı. Her ne kadar öderken içimden küfretsemde eve dönüş yolunda bugün ödediğim hesap aşkımın sadakası olsun diye söyleniyordum...
    ···
   tümünü göster