0
bundan beş sene filan önce soğuk bi şubat akşamı liseliyken, çarşıdan sultan sokak otobüsüne bindim hani şu iki kişilik koltuklar var ya onların soluna geçip kafamı da cama yaslamışım eve gidiyordum. bundan bi durak sonra iki aydır düzünden yavşadığım kız otobüse bindi hatta arkada yer varken yanıma oturdu. liseliyiz tabi bizim jünyır hemen çadır kurdu. kızla konuşuyoruz kakara kikiri filan. ben de ortamın espritüel havalı bini yolundayım. ama kız arada bir durup durup gülüyor anlamış değilim. her neyse sormadım da zaten bana gülüyordur dedim geçtim. neyse bayağı konuştuk bu sonra indi ben de bi durak sonra indim eve gittim. ama nasıl çişim var hemen tuvalete gittim bi güzel işedim böyle ellerimi yıkarken gözüm aynaya çarptı. bir de ne göreyim amk. burnumun sağ deliğinde koskoca yeşil fosforlu sümükk. jeton düştü meğer kız benim salak esprilerime değil sümüğe gülüyormuş. rezili rüsva öl git amk dedim kafamı duvarlara çarpasım geldi. sonra bi daha bakamamıştım kızın ve çevresinin yüzüne. bu da böyle bi anımdır
özet: yok özet bin oku amsalak her şeyde özet aranmaz
