beyler bir amliyla tanistim hüzünlü toplanin

aglayarak yaziyorum oclar. 2010 ocakta burnumdan ameliyat oldum. tümör vardi sol tarafimda tam böyle suratimda. laila ailesiyle tatilden eve dönerken trafik kazasinda hayatini kaybetmis annesiyle birlikte. babasi ve kücük kiz kardesi sag kurtulmus. ameliyattan önce yanima geldi. "merak etme ölmezsin. daha cok isimiz var" dedi öptü beni ve gitti gül cicegim. bekledim ameliyattan sonra. herkes geldi bir o ekgibti. babasi geldi ücüncü günü. bastonla girdi iceri kolu alcida. tuhaf oldum. kizinin öldügünü söyleyince hayatimda ilk kez bayildim. cok iyi hatirlamiyorum o anlari. kalktigimda yatagimin kenarinda bir mektup vardi st. pauliye yani memlekete dönecegini ve havaalanina gelirsem vedalasabilecegimizi yoksa artik rahatsiz etmememi istemisti benden. gidemedim havaalanina. veda edemedim. erteledim vedayi. gittim sonradan st. pauliye cenazeye katildim ama uzaktan izledim picler. gidemedim babasinin yanina