aranızda depresif piç var mı la bişey sorucam

hacı ben de aynı şeyleri yaşadım, yaşıyorum. ben bu durumu kendimi dışardan biri gibi yönetmeye çalışarak biraz olsun arada bastırabiliyorum fakat yine çöküş kaçınılmaz geliyor, düş kalk durumu.

zorla kendini ne kadar tiksinsen de çıkıp dışarıya sosyal bazı şeylere gir. ne bileyim kendi halinde bi dergide-fanzinde yazmak olur, müzik grubu kurmak olur, merakın olan bi alan, kısaca kafan-elin neye yatkınsa o alana yönelmeye çalış. zor oluyor bisürü malla ayrı ayrı hep aynı muhabbetleri kurmak veya gibine sürmiceğin heriflerin karıların lafını dinlemek ama öyle ya da böyle en azından sinir olduğun konuyu değiştiriyor bi süre. bi de zütünü kaldırabilip birşeyler yaratırsan gün yüzü görüyorsun.

normalde yaratması gereken insanların yorgunluktan yıpranmışlıktan çaresizlikten tenezzülsüzlükten vs vs genel güruh gibi oduna bağlayarak yaşaması sonucu oluşuyo durum. boş durma.

genellikle kendini hayalini kurmadığın hatta alakası olmayan bi yolda ilerlerken gördüğünde kapılırsın bu hisse panpa. mesela sen sanatçı ruhlu bi adamsındır ama sistem-tecrübesizlik falan derken barzoların arasında bir iktisatçı veya mühendis gibi bişi olma yolunda ilerliyosundur. hele yaş 23se tam bu ayrımın olduğu, "vay amk içindeki çocuğun ölmesi buymuş demek" dediğin yaşlar. hayalleri terk etmek hiç takun olmayacağını anlamak vs.

zaten bi de duyarlı bi adamsan ortam,sistem, insan ilişkilerin dayandığı değerler vs derken iyice kafayı yiyorsun.
kısaca sana tavsiyem sosyal olarak "ne uğraşcam amk" "çekemem bisürü malı" "bi tak çıkmaz bundan" vs'yi kenara bırakıp bi uğraşa yaratıma atman kendini.

edit: ha bi de aç şunu http://www.youtube.com/watch?v=c71jUDf3A78 artık ağlar mısın naparsın bilemicem panpa bi sigara yakıp. isminden de anlıcağın gibi bizim gibi adamların parçasıdır.

edit: link ölmüş.