gerçek bir çöküş hikayesi toplanın

dışarıdan öyle bir havam var ki, sevgili sorunu olmayan arkadaşlarıyla vakit geçiren sıradan bir öğrenci, ama gel gelelim aslına; her mesaj geldiğinde "sensiz yapamıyorum, neredesin bana dön" mesajının geldiğini kendine inandırarak heyecanla mesajı açmamı mı söyleyim "turkcell 20 tl ye nar cart curt" mesajını görünce yıkıldığımı mı söyleyeyim.. çok koymuştu bana, benim kendime yaptığım mallık koymuştu basbaya...

hani kasıldığınız anlarda, çok zorlandığınız anlarda arkadan bi müzik çalmasını hayal edersiniz, ve kafanızdan bi müzik çalar ya; işte bende öyle bi anımda, gece 02 sularında aramıştım poyrazı...

heyecandan boğazım kuruyodu beyler, taa ki şu sesi duyana kadar; "böyle bir numara kullanılmamaktadır"... hani telefondan ölüm haberi alırsınız dünyanız başınıza yıkılır ya, işte o anda banada öyle olmuştu, sanki poyrazın ölüm haberini aldım telefon ellerimden kayıp gitti öylece, kalakaldım balkonda yalnız başıma, ağladım biraz.. evet poyraz sen, sen bu eşşek kadar adamı her sarhoş oluşunda ağlatıyorsun ya, sana daha ne diyeyim, hani benden son bi hamle beklediğin gün var ya hatırlarsın belki, ben hergün senden küçücük bir hamle bekliyorum, küçücük bir el hamlesi; gündüz? diye atacağın bir mesaj..