korkudan kan beyninize gitmeyecek

Gün geçtikçe K’nın içindeki boşluklar teker teker dolmaya başladı, ekgib tuğlalar yerine girdi. Çocuk artık daha uzun cümleler kuruyor ve gülen bir surata tebessümle cevap veriyordu. K’nın kendini tamamlayan bedeni yeni bir keşfin kollarına atılmaya hazırdı. Ne zaman olduğunu kendisi de tam kestiremiyordu, o ilk kokuyu tatttığı anın. Babasından gelen tatlı ve organik bir histi bu; sanki içinde kımıldanan organlar onu davet ediyordu. Baba kokusu… Babasına sıkı sıkı sarılıp gözlerini kapayarak o kokuyu içine çekiyordu. Adam terliyken çok güçlü olan kokusuna o kadar alışmıştı ki, göğsüne gömdüğü burnu, otları eşeleyip solucan bulan bir kuş gibi derinlerden bulup çıkarıyordu bu hissi. Adam yeni yıkandığı halde “baba kokusu” gitmiyordu. Baba kokusu… Baba kokusu… K, onun ne zamanlar banyo yaptığını biliyordu çünkü en büyük zevki duş altındaki çıplak babasını gözetlemekti. Emindi, bu koku babasının içinden bir yerden geliyordu