1. 7676.
    +7
    “ne gülüyorsun huur çocuğu?! Ne gülüyorsun?..hoşuna mı gitti başımıza gelenler, gelmek üzere olanlar? Hani sen bendin? Ben sendim?..işine mi geldi?”

    şeytan cevap vermedi.. gülmeyi kestiyse de kıkırdamaya devam etti..

    Daldığım kabus düşüncelerin arasından sıyrılmaya çalıştım.. boğulmak üzereyken gün ışığına doğru yüzmeye çalışıyor gibiydim…sobanın sıcağını, elini dokunduktan sonra anlayan çocuk gibi…anne, anneciğim diye ağlardım yapabiliyor olsam..

    Yanıyordum.. boğuluyordum…
    Saatler gibi…ne saati, günler gibi geçen saniyeler sonrasında yeniden ayçayla karşılıklı oturduğumuz masaya dönüş yaptı zihnim..

    Sakin kalmalıyım..

    Korktuğunu belli etme..

    Gerildiğini de..

    Sakin.. yapabilirsin tsigalko..
    ···
   tümünü göster