üniversiteyi tutturamamıştım ailemle kavga

saat akşam üstü 6 falan oldu. arabayla tarlabaşına kadar gittik emin abinin adamlarıyla beraber. adamlarda nasıl adam ulan 1 aydır bir kelam etmedim hiç konuşmuyorlar tek yaptıkları koyun gibi talimatlara uymakne desem tamam abi diyolar. dıbına koyayım sizin desem yine mi öyle diyecekler diye düşünmedim değil amk her neyse. belirledikleri mekana gittik bomboş arazi bi tane araba durmuşu arazinin içinde yaklaştık yanına indim heyecanlandım amk aslında ben de pek heyecan yoktur ama heyecandan olcak iyi günler dedim. hoş geldin dedi kel bi lavuk. ben mert dedim. cevap vermedi. içimden küfrettim huur çocuğuna bi güzel. getirdin mi parayı dedi evet dedim. bizim ayılar da arabadan inmiş arabanın yanında duruyolar dinlemiyolar bile lavuklar. verdim parayı açtı. selam söyle abine dedim aleyküm selam dedim. verdi çantayı. gidiyordum. derman dedi. anlamadım deyince adım derman dedi. memnun oldum dedim ayrıldım.

arabaya bindik yine ayılardan biri sürüyodu arabayı öbürüde açtı baktı falan mala hiç bişey konuşmadan gittik yine mekana. bu gibtiğim heriflerin de ne biçim hayatları var ne sıkıcı birşey adamlarda para takta onu harcamaya akıl yok ki kafasını gibtiklerim. ama benim açımdan iyiydi. ben burda birkaç ayda paranın dıbına koyar gibtir olur giderdim. yani düşüncelerim böyleydi.