1. 1701.
    0
    koşmaya başladık... arabanın yanına gittiğimizde gördüğüm manzara, kp'nin dağılan beyninden daha iğrençti... kulaklarından kan süzlüyordu... gözleri açıktı... ama hareketsizdiler...

    korkmuştuk...
    ama tabloyu ve günlüğü geride bırakmamız gerektiğini biliyordum

    içeri uzandım... o sırada ensemde bir nefes hissettiğime yemin edebilirim...
    tabloyu ve günlüğü aldım. o sırada ömer abinin sesi duyuldu:

    - acele et... benzin...
    ···
   tümünü göster