gelin şahit olduğum devlet sırrını vol 2

Yok dedim ben emaneti alayım. işim var.
Tamam bekle dedi. Birini aradı.
Sonra benim telefonum çaldı. Atölyede misin dedi kp.
Evet dedim. Kapadı. Bu bi şifreydi sanırım. Kargoyu aldım çıktım.
Dikkat çekmeden bi yerlerde vakit öldürmeliydim.
Marinaya gittim. Ordaki o acayip havayı hep sevmişimdir.
Falezlerin üstünde kafe tarzı bi yere oturdum.
Soğuk bi bira söyleyip gizeme mesaj attım: “antalyadayım”.
Bunu neden yaptım ki şimdi… niye hesap verdim… acımış mıydım yoksa o da beni mi etkilemişti.
Bi yandan her şeyden bi haber dünya tatlısı ve beni çok seven avrilim.
Öbür yanda beni tüm pisliklerimle kabul etmeye hazır ve bu durumumdan keyif alan ateşli gizem. işin en güzel yanı ortalarında durmaktı sanırım.
Garsondan yeni gazete olup olmadığını sorup, varsa getirmesini istedim.
Şöyle bi haberlere baktım. Bişeyler içtim. Saat yaklaşmıştı…
taşıdığım şeyler nedense hep küçüktü.
Sarılıp sarmalanmış küçük paketler.
Uyuşturucu olduğunu düşünsem de,
neden böyle turistlik bi yerde ya da istanbul gibi koca şehirde küçücük paketlerle taşıyoduk ki.. içimi bi merak kaplamıştı.
Ama pakete bakmam da yasaktı. arabaya atlayıp çaltıcak yoluca sürdüm.
Bana tarif edilen istikamete döndüm.

Döndüm dönmesine de…