konuşamamak

konuşamadım...

uzun süre konuşamadım. kimseye anlatamadım.ne denir bilmiyorum. hikaye falan beklemeyin benden.
konuşamadıklarımı yazıcam buraya.
okursanız siz bilirsiniz. okumazsanız da daha rahat yazarım gibimde olmaz açıkcası.

Sürekli sarhoş olmak istiyorum açıkcası. hani içtiğinizde bi giblememek ya da aşırı giblemek havasına bürünürsünüz ya.
ben bi gibe bürünmek istemiyorum. içip sızmak istiyorum. sızıp da uyanmamak.

kibrit alevi gibi çabuk parlayıp sönmesin istiyorum aşklar, sarhoşluklar.

zaten neyi sevdiysek ya çok çabuk terkettik, yada biz bırakamadan kötü bir alışkanlık gibi bir kenara fırlatıldık.

biz bırakılmaktan vazgeçmedik,ama her seferinde yanan sigaranın son demleri gibi ya üzerimize basıldı,ya da denize fırlatıldık...

yandıkça bittik,biz kendimizi verdikçe, onlar içmekten vazgeçmedi.

Anlaşılan içildik. üflendik.yannan gibi ozono karıştık. üstelik zarar verdiğimizi söyleyen çok oldu.

ama kimse tükenen bizi gibine takmadı.

dağıldığımız gökte bulutlar vardı,su katılmış rakı renginde...

Anlaşılan susmak düştü bize.

Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.