12 sene önce başladı benim hikayem

arap dedi sen de duyuyormusun lan , sana da bu söylediklerim ha sadece tarığa değil arap abi sağolasın biliyorum dedi , çaylar bitmişti havada kapanmaya başlamıştı hadi içeri dedi ali abi girdik içeri , ranzalara geçtik , benim ranzam benim mahallemdi beyler gözüm uzaklarda değildi paris , venedik falan bilmezdik , bilsekte gitmek istemezdik , mahalleye girdiğimiz de ulan kötüsü bile iyi gelirdi be ayrı kalınca değerini anlar olduk , hiç unutmam gurbette kalmıştık bir hafta falan gurbet dediysemde , halamların evinde kalmıştım bir hafta mahalleden ayrı , sonra bir gün tekrar geldiğim de camdan bakarken faruğun sesini duymamla kahkahayı basmam bir olmuştu , fareye diyordu ne diyorsun be ananın amcığı ulan kötüsü bile iyiydi işte ben buna alışmıştım dıbına koyım neyse konuyu dağıtmıyayım dediğim gibi kanepeye baktığım da mahalleyi görürdüm ranzanın üstü , üst mahalle olurdu , yan ranzadakiler kâh sevdiklerim olurdu , kâh düşmanlarım böyle yendim ben kendimi beyler insan içeri girince kendine bir ütopya kurmalı ve benim ütopyamda buydu