esrarengiz mekan

Sevgili Charlie
Her ne kadar seni son gördüğümde şimdiki yaşımın yarısı kadar olsam da, sana isminle hitap etmek hem tuhaf, hem de çok doğalmış gibi geliyor. O zaan on altı yaşındaydım ve sana fena halde tutulmuştum.Şimdi mutlu bir evliliği, küçük bir oğlu olan bir kadınım; seni heo CNN deki Tıp köşesi programında görüyorum. Hala eskiden olduğu kadar yakışıklısın.

O yaz günleri sanki çok eskilerde kalmış gibi geliyor… sen ve Johnny ayrılmaz ikiliyken, ben de izin verdiğiniz zamanlarda hep peşinizdeydim. Ki, sanırım hak ettiğimden daha sık olmuştur bu. Taz,ye mektubunu okuyunca o günler geldi aklıma ve nasıl ağladım bilemezsin. Sadece Johnny değil, üçümüz için de.Saırım bir de, o günlerde hayatın ne kadar basit ve dolambaçsız oluşuna. Ne güzel günlermiş.

Johnny hep bağımsız çalışırdı, ama hayatının son dört yılında iki başka ğgibiyatrla çok yakın olmayan bir bağ kurmuştu.Ölümünden sonra son vaka dosyaları bu doktorlardan birine gitti. Bu dosyalar hep ofisinde bulunurdu. Ama bir gün onun evindeki çalışma odasını temizlerken sana ekte gönderdiğim notları buldum. N diye adlandırdığı bir hastasıyla ilgili vaka notları. Daha öncede Johnny n,n resmi vaka notlarını görmüştüm. Ama bu hepsinden farklıydı. Herşeyden önce, ofisinde yazılmamıştı, çünkü başlıklı kağıtta değildi ve digger resmi notlarında gördüğüm, sayfa altındaki kırmızı GiZLiDiR damgası yoktu. Ayrıca, sayfalarda silik bir yatay çizgi goreceksin. Bu çizgileri evdeki yazıcısı yapıyor.