hayatım nasıl böyle sikildi

arayan kız arkadaşımın kanser sevgilisinin ailesiydi.. çocuk ölmüştü.. kız arkadaşım telefonu elinden düşürdü, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.. bütün o rüya mutluluk yerini kabusa bırakmıştı.. evet panpalar ilişkimizin içine ölüm girmişti artık.. kız arkadaşım 2 gün sonra cenaze için manisa'ya döndü.. artık tedaviye gerek olmadığı için belli ki çocuğun ailesi de manisa'ya geri dönüş yapacaklardı..her neyse.. çocuğun hayatını kaybettiği o gün biz de kendimizi, birbirimizi ve ilişkimizi kaybettik..o mutlu günler geride kalmıştı, neredeyse hiç konuşmuyorduk, kız arkadaşım gece vakti uykudan ağlayarak çığlıklar atarak uyanıyordu..ve ikimizin de tek ortak noktası kendimizi kaybedinceye kadar içmek olmuştu..her gece içiyorduk, bütün paramızı alkole veriyorduk, sevgilim sinir krizleri geçirip bardakları, şişeleri kırıyordu bazen.. çektiğimiz suçluluk duygusunu anlatmamın bir tarifi yok..