marmariste yaşadığım aşkı

"ne halin varsa gör" dedim. gitti kahvaltısını ödedi,ben de gidip yediğimin içtiğimin parasını verdim. arkamı döndüğümde meral arabanın olduğu yerin aksi tarafına yürüyordu. arkasından seslendim bakmadı. koştum ve kolundan tutup yüzünü kendime çevirdim."nereye gidiyosun amk" dedim."gidiyorum işte" dedi. ağzını burnunu kırasım geldi birden, koluna girdim ve arabaya doğru yavaş yavaş yürümeye başladık, sakinleşmişti ama amacım aslında onu sakinleştirmek değildi sadece bi rezalet çıkmadan onu burdan göndermekti.ha rezalet demişken zaten bornovanın her tarafında kavga etmişliğimiz vardı çok sorun değildi ama eda vardı. uzakta olmasına rağmen görür diye çok korkuyorudum nedense. arabaya bindik bilmediğim yollara girip zaman geçirmek maksadıyla dolaşmaya başladım.tek kelime çıkmıyordu ağzından. yarım saat kadar sonra "geç kalmadan gideyim ben bizimkiler akşam sorun çıkarırlar" dedi. işte günün en güzel sözü buydu,iyi tamam diyip otogara doğru döndüm, önce izmire gidicekti ordan da mudanyaya, bana uyardı valla... otobüs yazıhanesindeki kız yüzümdeki gülümsemeye gülümseyerek karşılık verdi seri bi şekilde biletini aldım ve yaklaşık 20 dk sonra kalkacak olan otobüsün ön tarafında bir yerlerde, otobüsü görecek şekilde bir bank bulup oturmaya başladık