1. 26.
    +78 -1
    ben babam'dan hiç bir zaman para istemedim, isteyemedim her zaman zor durumda kalacagını düşünürdüm. ev kirası, elektrik, su, emekli olması için prim yatırdıgı dedem v.b bir sürü durumlar vardı. o dönem beslenme cetvelinde hamur işi olan günler olurdu. ben listeden hamur işinin oldugu günleri keser yerine kafama göre şeyler yazardım. ama nasıl olduysa babalar hep böyledir anlarlar cocuklarının ekgib kaldıgı yerleri. hissederler. bir gün öglenci oldugum için işe gitmeden beni kaldırıp pastaneye zütürüp alman pastası, üzümlü kek ne varsa doldurmuştu.. ve o an ne kadar bazı şeyleri algılayamasam da gözlerimin içi sulanarak sarılmıştım babama. demiştim onca iş arasında beni nasıl unutmadın da hissedebildin yapamadıklarımı.
    ···
   tümünü göster