çok mutsuzum anasını sikeyim

sizinle derdimi paylaşmaya çalışırken bile önüme engel çıkıyor amk. çok mutsuzum beyler , amk, lan gibi ithamlar alınmış hep. bunu da sallarken yazdım

şu an o kadar mutsuzum ki kalbim sıkıştırıyor. başım dönüyor, midem bulanıyor, uykum var ama heralde 1 sene uykusuz kalabilirm. her tarafım ağrıyor falan sebebini bilmiyorum

1 ay sonra sınav var kpss akranlarım deli gibi çalışıyor, ben de çalışmaya çalışıyorum ama başaramıyorum. konular kafama girmiyor. çünkü kafamda çakallar var.

25 yaşındayım ve hala ailemle yaşıyorum. üniyi allahtan dışarıda okudum ama bitirince tabi malum geliyorsun. askerliği de yaptım. o da biraz şey oldu. yani liseliler anlamaz ama anlayacak panpalarım oldugunu biliyorum.

yani askerliği yaptıktan sonra işler biraz değişiyor. beklentiler artıyor aileden, babanız gözünüzün içine bakıyor. ama elimden hiç bir iş gelmiyor. özel şirketler tecrübe ve iyi derecede dil arıyor. o da bende yok.

bugün aşık olduğum kızla buluştum. 9 senedir aşığım ve 4 senedir de biliyor. bağları kopardık ama o kopmak istemedi. bana değer veriyormuş arkadaş olarak kalmak ıstıyormuş. bir de böyle deniyorum. ama koyuyor. bugün onunlayken çok mutluydum eve geldim sıçık bi durumdayım.

tek tük sivilceler çıkıyor hala stresten oldugunu tahmin ediyorum. roaccutane minvalinde bi ilaç kullanıyorum. aknetrent ismi. dudaklarım şu an gevur amı gibi yanıyor. yüzüm soyulmaya başladı. ağrılar da ondan olabilir.

bu kızla olmayacağını anlayınca gönlüm başka birine kaydı, ama aşk değil tabi ki ben insanın yaşantısı boyunca bir kere aşık olabileceğine inanıyorum. hoşlantı. kızla 1 sene çıktık. tabi ayrıl barış. benim hayvanlıgım yüzünden.

şimdi mesaj attım, diyor ki hala içimde sızısın. senden vazgeçemiyorum. haftaya istemeye gelecekler. ve kız isteyeceği adama da aşığım diyor. garip.

maddi durumumuz orta halli küçük bi şehirde yaşıyorum. yani eve giren para 2bin falandır. yetiyor allah bereket versin ama herşeyi karşılamıyor tabi.

örneğin bi arabam olsa belki biraz daha mutlu olabilirdim. her çocuk gibi güzel hayallerim vardı ama büyüdükçe yannan gibi bi hal almaya başladı. şu an tırt bi memurluk için kafa patlatıyorum saatlerce. sınava 1 ay kaldı ve hala net bir bilgim yok. bu konudan eminim dediğim. bu da olmazsa ne yaparım bilmiyorum.

sanırım halkayı kıramayanlardan olucam. böyle gelmiş böyle gidecek heralde..

bazen düşünüyorm yaş gelmiş 25e , hayat biraz da olsun şekillenmiş sanırım. bu vakitten sonra aşık olduguum kadınla evlenip güzel bi iş bulsam ne yazar. alkol var sigara var. 55 yaşında hık hık der göçeriz. 30 sene için ne gerek var üzülmeye kasmaya diyorum. sonra korkuyorum allah'tan. utanıyorum.

dokunsalar ağlayacak moddayım. bazen öleceğimi falan düşünüyorum. ya da aklımı oynatacağımı. kimse de yardımcı olamayacak biliyorum. o yanımda seni çok seviyorum diyenler de üzülecek sadece. ellerinden bi şey gelmeyecek. hönkür hönkür ağlayasım var amk. bu yazıyı okuyanın olacağını da düşünmüyorum. ama umut ediyorum..

bu arada umut bence dünyadaki en kötü şey. bir şeyi kötü sonuçlansa bile umut etmekten iyi.

tabi şükrettiğim şeyler de var. ailem ve dostlarım yanımda. sağlığım da yerinde. tabi tam anlamıyla yerinde değil, ama yine de uzuvlarım tam. bunun için bile ne kadar şükretsem az.

iyi geceler.