marmariste yaşadığım aşkı

"özlemedin mi beni, neden eskisi gibi sarılmıyorsun, elimi neden tutmadın, artık bana "aşkım" da demiyorsun" biranda sinir parmak uçlarımdan beynime yükselmişti, yazın sıcağından ziyade sinirden terlemeye başladım.ne diyeceğimi nasıl davranacağımı bilemez haldeydim, neler oluyordu bu bana birinin oynadığı bir oyun muydu, kafayı yiyeceğimi düşünürken telefonumun titrediğini duydum. meral'in telefonuma bakmak gibi bir huyu yoktu yine bir harekette bulunmamıştı bu yönde ama ben telefonu elime aldığımda nasıl bir meraklı bir yüz ifadesiyle bana baktığını görebiliyordum. mesaj gelmişti ve eda'dandı."günaydın" yazıyordu ve bu mesaj beni ister istemez gülümsetmişti. gülümsemem tabiki de meralin dikkatini çekmişti, eğer cevap yazarsam bu daha da fazla meraklanmasına neden olacaktı, bütün bunlar kafamda dönüp dururken gülümsememi bozmadan meral'e döndüm "salak bu yaa" dedim.kim dedi kaşlarını kaldırarak ibo ya dedim. uzatmadı ama yemediğini de farkettirdi...