hayat hikayemi

4 kardesmisiz. niye "mısiz" diyorum çünkü 2'ini hiç görmedim..
Sadece büyük ablamı biliyorum. Benden önce bir abim varmış
askerlik çağında ama memleket davasında. Memleketi kurtarma çabasında.
Hayallerle dolu dobdolu bir genç.
ama o dönemde bir çok eve dusen ateş bizim eve de düşmüş...
o gencecik insan, hayallerle dolu hayatını, kaza süsü verilmiş bir cinayete bırakmış.
çok geçmemiş 6 ay sonra da küçük ablami bir ankara yolculuğunda
gece yarısi expersi ile yol alırken,
trenden düşmüş.Onu da orda kaybetmişiz Böyle anlatır bizimkiler...

Siyaset davasında verilmiş bir can
ve hemen arkasinindan trenin kapısının açılması sonucu ölen küçük bir çocuk.
ard arda yaşanan felaketler
Zor yıllar. gecirmiz bizimkiler...
Kolay değil amk.2 Evlat acısı.bir dağ gibi gencecik bir erkek. biri 6 yaşında bir sübyan
Valide sultanım, çok acı çekmiş.
Peder kamyoncu tabi. vurmuş kendini yollara
yolara ağlamış hep. yollara dert yanmış..
Yollarda dinlemiş onu. Derdine ortak olmuş. Ama valide sultan ne yapsın
evde bir başına bir çocukla. kime yansın derini garibim içine atmış hep.
Ama içi de dayanamamış bu acıya.
yeter lan bunaldım demiş.ve ve sınır sistemini çökertmiş kadının..
iki yıl boyunca, sinir hastenesinin yolunu tutmuş... Valide sultanım.
günde 3 ogün ac karnına, tok karnına farketmekzin, hap yutmuş.
Hapçı olmuş çıkmış başımıza..o doktor senin
bu doktor benim o doktor senin dolaşmışlar.
Çare yok demiş büyükler.
Genç kadın, daha yaşanacak çok var.
Yapın bir tane daha diye akıl vermiş babama..
Eylenir onunla, yoldaş olur ona demişler.
Babam da sağolsun. büyüklerin hakkını vermiş. Ve en neticesinde ben doğmuşum.