kız arkadaşımla başımıza gelen ibretlik

7-8 gün falan kaldım istanbulda. numarımı değiştirdim. bunada gelir gelmez gözükmeyim diye güney ekspresle gece geldim . neyse girdim eve etrafıma baka. yattım kalktım sorun yok. nöyle 1 aya yakın ben bunları görmedim. kurtuldum diye seviniyorum ama o 1 ay paranoyak gibi geçti. sürekli görcem diye. o zamanlar barlar sokağı yok. ares diye bir mekanda takılıyoruz. akademik uyarı piiz falan çıkıyor. bir gün çıktım eve gidiyorum o hiç konuşmayan abiyi görmiyim . eskişehir küçük bir yerde yeter amk tırsa tırsa yanından geçiyorum belki tanımaz ümidiyle. bende şans ne gezer tanıdı tabiki. girdi koluma vaay nerelerdesin sen ya diye. gel porsuğa gidelim iki laf edelim. amk normalde hiç konusmayan adam dili açıldı salça oldu. bir şekilde kurtulmam lazım bundan yoksa yine ızdırap olacaklar. bu biraz sarhoş gibiydi. bir iki adım yavaşladım bu önüme geçince bunun dizlerin arkasına tekme attım tüm gücümle bu namaz pozisyonu aldı. kendine gelmeden koşmaya başladım deli gibi ama nasıl koşuyorum.