1. 176.
    0
    Beklediğim gibi olmadı. Çok üzüldü. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Kordon'da deniz kıyısında taşların üstünde oturuyorduk ve hafif esen akşam rüzgarının eşliğinde onu susturmaya, teselli etmeye çalışıyordum. Yarım saat kadar ağlayıp zırladı. Ben de üzülmüş gibi yaptım. Hatta birkaç damla yaş da akıtmayı başardım gözlerimden. Dudaklarından öptüm onu zorla. Yanaklarından süzülen yaşlar ona çocuksu bir hava katıyordu. Zor bela susturdum. Gece için Alsancak'a gitmeyi planlamış olsak da "Hiçbir kuvvet beni oraya zütüremez artık." diye diretti. Mecburen eve geri döndük. Yolda çocuksu kişiliğini göstererek gözyaşlarını sildi ve bir barışma işareti oalrak algıladığım şu cümleyi söyledi: "Dondurma yiyelim mi?"
    ···
   tümünü göster