1. 26.
    0
    sanki ölüler oratoryosunda koloratur sopranoyum da cümlem ekgib, notalarım çaresiz, aryalarım öksüz kalmış. bin bir ölüm sancısı yüreğimde yer etmiş de ben o sancıya silah doğrultmuş tetiğe basmışım. namludan çıkan kurşunlar sancıyı ıskalamış, yüreğimi delip hislerimi katletmiş sanki. insan neden hislerinin katili olur boyozcum? hisler gidince geriye kalan nedir, ha nedir?
    ···
   tümünü göster