türk mitolojisinde yerin yaratılışı

en başta sadece su vardı. ne güneş vardı ne de yıldız. her taraf su idi. bu suyun üstünde iki kara kaz dolaşır idi. bunlardan birisi tengri diğeri de kişi idi. suyun üstünde dolaşırken kişi tanrı ülgenin üstüne su sıçrattı ve tanrıdan üstün olduğunu düşünmeye başladı. bu yüzden yükseklere çıkmaya çalıştı ancak su kişiyi aldı ve yuttu. suyun dibinde kalan kişi tanrıya yalvardı. binbir çeşit özür diledi ve sonunda tanrı onu affetti. Yukarı çık dediğinde kişi birden suyun üstüne yükseldi. Sonra denizden bir taş çıkmasını emretti tanrı. Taş çıktı ve üzerine oturdular. Tanrı, kişiye denize dalıp dipten kum çıkarmasını emretti. kişi hemen suya dalıp avuçlarında kum ile yukarı çıktı. tanrı kumları serpiştirerek yer olsun dedi ve yeri yarattı. Ardından yeniden toprak getirmesini buyurdu tanrı. kişi yine daldı denize bu sefer ağzına da toprak sakladı. tanrıdan habersizce yer yaratmak istiyordu aslında. kişi yukarı çıkıp toprağı tanrıya verdiğinde tanrı yine yer olsun dedi toprağı serperek. yine yer oldu aynı zamanda kişinin ağzındaki toprak da büyümeye başladı. nefessiz kaldı kişi. yalvardı yakardı sonunda tanrı kişiyi yine affetti. kişinin ağzındaki toprak yerlere saçıldı ve dağlar tepeler oluştu. Tanrı iyiliğin kişi kötülüğün taraftarı oldu ardından yer üstünde bir ağaç oluştu bu ağacın dokuz dalı çıktı. her bir daldan bir kişi ve bu kişilerden de 9 ulus türesin dendi. Bundan böyle tanrı iyiliğin temsilcisi kişi de kötülüğün temsizlcisi oldu. yani tanrı ülgen ve erlik han.

diğer başlıklarım için :

http://inci.sozlukspot.com/e/82034660/