çağdas yaşam derneği hikayem

bir kere sizi birileri hayatta "kurtarıcı" ilan etmeye görsün...

baştan inanmasanız da yavaş yavaş bu misyon sizin hoşunuza gider. hele gerçekten aptal insanlarla karşılaştığınızda, size verilen değeri anlarsınız.

kendinizi üstün, kendinizden olmayanları cahil görmekte tereddüt etmezsiniz...

en iyisini siz, ve sizin gibiler bilir. diğerlerinin fikirleri işe yaramazdır.

eğer kurtarıcı olduğunuza gerçekten inanmışsanız, ve kurtarıcılığın gereklerini yaptığınıza inanıyorsanız ve görece iyi eğitimli, sizden büyük kimseler önünde isminiz gururla okunup alkışlanıyorsa, bundan iyi gaz yoktur. işte bizden beklenen sorumluluk, o anda otomatikleşmiştir.

o artık bir "sorumluluk" bir "görev" değil, bir hayat tarzı olmuştur. siz o sorumluluğun ta kendisi olmuşsunuzdur. bunsuz edemezsiniz ve bu motivasyon insana çok da büyük bir enerji verir.

kapasitenizi, potansiyelinizi uçurursunuz.

öss'de de böyle oldu. sayısal puanda türkiye 102.si olmuştum.