en küfürlü maniler

Hemen kalkacak gibi fiyakalı dursan da
Ebedi bir uykuya dalmışsın eski dostum
Yastıkları koltuğa destek edinip kalksanda
Artık güçsüz, takatsiz kalmışsın eski dostum.
Bir zamanlar başını dik tutardın at gibi
Gökdelen binalarda otuzuncu kat gibi
Durmadan çalışırken rakkaslı saat gibi
Şimdi üçün biri kalmışsın eski dostum.
Sağlığında ben, senin hep aklına uyardım
Kendim üşüsem bile sıcak yere koyardım
Dantelli külotları senin için soyardım
Üzgünüm, son düdüğü çalımışsın eski dostum.
Süt gibi bacakları kaldırırken havaya,
Şimdi takat kalmamış zıplayıp oynamaya.
Haline her bakışta başlarım kahkahaya
Gözünden malum yaşlar gelmiyor eski dostum.
Açtığın bacakların sayısını unuttum
Kısmetsiz günlerinde ellerimle avuttum
Bazen keltoş başını okşayarak avuttum
Tedavülde kalmayan pulmuşsun eski dostum.
Zevkini sen yaşadın işlenen günahların
Senin yerine hesap verecek benim yarın
Hiç cacığı olur mu pörsümüş hıyarın
Böyle sakin durmaktan gayen ne eski dostum.
Kim demiş eski dostlar düşman olmazmış diye
Doğruysa, senin beni mahçup edişin niye?
işemek olmasaydı yedirirdim kediye
Ben sana şimdi niye hamalım eski dostum?