1. 1.
    0
    yumuldum sandalyeye. gözlerimde hafif bi' dolgunluk. balkonun penceresinden salona baktım. içeridekiler nası da gülüyorlardı. tek istediğim insanları hep böyle güldürebilmekti. benim evimde olması ayrı bi şevk veriyordu. saatler ilerledi ben sessiz ve sadece düşünceliydim. aslında düşündüğüm somutluk belirten bir şey değildi. her saniye aklımdan başıma gelebilecek kötü şeyler geçiyordu
    ···
   tümünü göster