bir rezidansın 42inci katında yaşıyorum

part 14-

bir yandan yolu izlerken bir yandan da dikiz aynasından adama bakarak konuşmaya çalışıyordum.

ben: adın ne dostum? nerelisin?

adam hiç cevap vermeden öylece dikiz aynasından bana bakıyordu. yüzünde en ufak duygu dahi yoktu

ben: tamam... peki... ne iş yapıyorsun turist misin? japonlara benzemiyorsun da...
adam: seni uyardım, mesajımı aldın.
ben: ne? ne mesajı anlamıyorum seni
adam: gökyüzü delinecek
ben: yağmur mu yağacak ne yani?
adam: kara bir bulut, tek bir bulut seni içine çekecek
ben: hey, hey dostum beni korkutuyorsun. ben böyle şeylere zaten pek inanmam

adama korktuğumu hissettirmiştim ve adam sanki üzerime oynamaya başlamıştı ve sesini yükselterek hatta bağırarak konuşmaya başlamıştı

adam: yıldırımlaaarr üzerineee yağdığıı güün tüm ruuuhlar seni çağıracaaak!

aniden frene bastım.

ben: hemen in aşağı seni lanet olası sarhoş!
adam: bana elini ver evlat, seni kurtarabilirim
ben: hayır sana elimi falan vermicem, hemen aşağı in lütfen yoksa polis çağıracağım

adamla dikiz aynasından kısa süre bakıştık ve...

adam: inmeme yardımcı olman gerekiyor
ben: neden? aç ve in kapı açık
adam: evlat... bacaklarım...
ben: ne var bacaklarında?

180 derece arkamı dönüp adama baktığımda adamın 2 bacağının da olmadığını görünce korkup arabadan inen ben oldum. o adamın 2 bacağının da arabaya binerken yerinde olduğuna yemin bile edebilirdim. o kadar korkmuştum ki bu, iyice sinirlenmeme sebep olmuştu

ben: aşağılık ucube arabaya binerken kullandığın protezler nerede!

adam sadece gülümsedi

ben: tamam, polis çağırıyorum!
adam: gökyüzü delindiğinde tüm ruhlar seni bekliyor olacak!

ben: alo, aa bakın buraya acil bir ekip göndermeni..

cümlemi bitirmeden ihtiyar ortadan kaybolmuştu bile...

ben: şey, tamam kusura bakmayın yanlış oldu...

şaşkınlıkla telefonu kapattım ve arka koltuğa şaşkın gözlerle, etrafıma ise tedirgin bakışlarla bakmaya başladım. o lanet herif her an bir yerden çıkacakmış gibi geliyordu.

tam da o sıra arka koltuktaki nesne dikkatimi çekti, ona doğru yaklaştım...