çocukluktan kalma vicdan azaplarımız beyler

aklıma geldi bak yine
bi çocuk vardı sevmezdim ama sessizdi döverdim falan sesi çıkmazdı sonra bu sünnet oldu sünnet olunca sen erkek oldun falan dediler heralde ben bunu dövdükce isyan ederdi vurmaya çalısırdı bi gün gibine öyle bi vurdum ki babasını çağırdı bizim eve yol alıyolar amk sonra bana sizin ev burasımı dedi evet dedim başka bi kapı çaldı açan yok amk herifler kırkpınar şenliklerine gitmiş bunda raadladım. ertesin gün yine çocuu dövecem ya amk bana küfür etti kaçtı oç zemin kattı bunların evi eve kaçmıştı bin balkondan atladım bunların eve çocuğu yakalayamadım annesinide görmedim ama mutfaktaki sürahiyi yere attım kaçtım.
bi kerede misafir küçük ikizler gelmişti bebek daha ben de bunlara vuruyorum şakasına lan bakıyorum ağlamıyo binler şiddeti arttırıyorum ağlamıyo sonra bunu kanepeden aşağı attım kafa üstü düştü ahahahahaha hala gülerim amk bebe bi ağladı annesi falan geldi noldu dedi söylemedim kıç üstü düştü dedim inşallah mal olmamıştır lan çocuk