durduk yere adamın amına koyan cümleler

Benim için, bugün annemden duyduğum son cümledir.

Daha evvel, ateist olduğumu söylediğimde, ailemin benimle iletişimi kestiğini yazmıştım. Bugün, zar zor akraba yardımı ile barıştığım ailem ile, güzel ve mutlu bir gün geçirdikten sonra akşam yemeği yenir.

Yemek esnasında anne kaybolur. 10 dakika sonra elinde valiziniz ile mutfak kapısında belirir: "oğlum biz babanla çok konuştuk. Düşündük taşındık. Seni istemiyoruz, seni bu evde görmek de istemiyoruz, çantanı hazırladım" der ve gider odalarına.

Lokmalar boğaza dizilir adeta. Yemek yenmez, kalkılır. Sırf dini inanç uğruna biz ne hale geldik diye düşünülür. Baba konuşmaz. Afyon'un yeni garaj'ına bırakıp gider. Otobüs beklersin. Beklerken de, işbu entry'i cepten girerken, gözlerinden yaşlar süzülmektedir.