ahırda da yattım hilton da da

Ben laf ola beri gele sosyalistlerden değilim. Zengin olmak gibi bir hevesim yok. Orta halli bir hayatı kabul ettim. Kazanmışım da. Şimdi kalkıp yoksulluk edebiyatı yapmayacağım. Evim var, yazlığım var, çocuklarımın evi, yazlıkları var, arabaları var. Villada oturacağıma sekiz katlı bir apartmanın dördüncü katında oturmayı tercih ediyorum. Ben Malatya Arguvan ilçesi Asar köyünde ahırda da yattım, Tokyo’ya gittim Valdor Pastorya’da da kaldım. New York’a gittim Hilton’da da kaldım, Kanada’ya gittim Holiday’da da kaldım. Bana desen ki ahır mı daha rahattı, yoksa o lüks oteller mi seçemem? Çünkü insanlar uyuduktan sonra duvarları göremiyor. Nerde yattığın değil, kiminle yattığın önem kazanıyor.

Şimdi dünyanın yedi milyar nüfusu yoksulluktan bahsediyor. Zengini de yoksulluktan, yoksullu da yoksulluktan bahsediyor. Yoksulluk üzerine kuruluyor bütün edebiyatlar, sınıf çatışmaları, çelişmeleri bunun üzerine kuruluyor. Dünyanın yedi milyar insanı orta halli hayatı kabul etse çukurun dibinde kimse kalır mıydı? Yani öbür oyuncular boğazda villada oturmayı kabul eder ben hamal Vahap’ın oğlu ilyas Salman olarak orta halli, hiçte şikâyet etmeden iki yüz yıl da yaşasam orta halli hayatı sürdürecek kadar bir gelirim var. Yani bir yerden gelmiyor, akmıyor.