hayatta en göt olduğumuz anlar

istanbuldaydım. kadıköyden 110 numaralı otobüsle taksime gidecektim. ama istanbulda yaşamadığım içinde yanımda akbil yoktu. muallak şoför "para veriyim abi" desemde "olmaz yeğenim akbil al yada birinden rica et" dedi neyse otobüsün kapısında durdum birinin gelmesini bekliyorum, yanlış hatırlamıyorsamda elimde 3 tl falan var. gelenden benim için akbile basmasını rica etcem elimdemdeki parayıda ona vercem. neyse baktım bir kız elinde telefonla dalgın bir halde otobüse doğru yaklaşıyor ama kız fenaa gözümü alamıyorum amk. kız yanıma geldi tam binecek otobüse, bende elimdeki parayı göstererek "iyi günler, ben sana veriyim, sende geçir beni" dedim kız bi an yanlış anladı amk. elini kaldırdı şöyle ama vurmadı. ağlamaklı oldu ve otobüsten aşağıya indi en son ben "nnee nee ne oldu yaa" derken kız "pis sapık, gerizekalı hayvan" diye söylene söylene gidiyordu. şöferde bıyık altından güle güle "tamam ver parayı bana geç otur arkaya yeğenim" dedi otobüste düşündüm kız neden böyle yaptıkı diye taksime gelince jeton düştü amk. ne hanzoymuşum.

buda böyle bi anımdır.