o kadar büyük kin varki içimde

Böyle biri değildim ben, insanları severdim eskiden.
Tanımadan evvel...
çevremdeki insanlar da benim gibi, yapmacık, sevimsiz, sahtekar, kendini düşünen bencil insanlar...
oldum olası doğru arkadaşlar edinemedim, nerde kendini düşünen benciller varsa onlarla arkadaşlıklar kurdum.
zamanla ne kadar iyilik yaptıysam, onların bana zararı dokundukça nefretim arttı, kıskançlığım en yüksek seviyeye geldi.
içimde anlatamadığım bir kin var, akıtamıyorum.
tersim şu sıralar; aksi, huysuz, geçimsiz..
o kadar kızgınım ki etrafımdaki insanlara.
kendini düşünen, kendinden başka kimsenin iyiliğini istemeyen insanlarla dolu şu sıralar etrafım.
laf edemiyorum, düğümlenmiş gibi adeta dilim.

edit: rezerveleri alın amk lan bitince bir şey soracağım