yüzümde muzip bir gülümsemeyle eve geldim... allah bana onu göstermişti. martın başlarıydı. hava güneşli ve sıcaktı. gözlerimin içine bakmıştı... tek bir bakış.3-5 saniye sadece... bundan sonraki günlerimin ekmeği (:
test çözme faslını çoktan bitirmiştim. artık sadece ygs denemeleri çözüyordum. iyiydi sonuçlarım... bütün dersane boğaziçine gideceğime kesin gözüyle bakıyordu.hep birinci sınıfta ve her ygs denemesinde ilk sıralardaydım... geleceğime çok yaklaşmıştım ama tek bir farkla. miray benimle değildi... günler yine onu düşünerek geçti. monoton... ondan yine hiç haberim yoktu. geceleri yine onunla uyuyor, sabahları onunla uyanıyordum.
sınava 1 hafta kaldığında ders çalışmayı bıraktım. bundan sonrası şans işiydi... ben elimden geleni yapmıştım. sınav gününü beklerken stres yapmamak için gezip tozuyordum. teyzeme geldim bi gün...