kürdüz diye neler geldi başımıza

sizden tek bi isteğim olacak beyler, allah rızası için okurken şu parçayı açın, sesini kısın ama sadece fonda hafiften bi müzik olsun öyle okuyun. belki ilk kez bi kürtçe parça dinleyeceksiniz ama bu son başlığım, onun hatrına dinleyin ve söz veriyorum şarkı bitince bu başlıktaki yazım da bitmiş olacak. 5 dakika istiyorum sizden yanii... http://inci.ca/u6ytj9_2hj

herneyse beyler. 9 yıl önce 2 kardeşimle birlikte nasıl günlerce evsiz kaldık bi lokma ekmek uğruna neler yaşadık onu anlatıcam. lütfen olayı kürt türk çatışmasına çevirmeyelim. zaten bu çatışmayı yapanlar 4 yaşındaki kardeşimin soğuktan komaya girmesine neden oldu bide biz kardeşler yapmayalım...

bir insanın canını sıkan bir şey varsa arkadaşına anlatır. ama bu dert anlattığı kişininde canını sıkacaksa kimse seni dinlemez beyler. o zamanlar 16 yaşındayım. memleketim diyarbakır erganide huur çocuğu p.p.p'lıların yaptıkları şerefsizlik yüzünden rahat yaşayamadığımız içi köyümüzü terk etmek zorunda kaldık. niye çıktın lan köyünden diyeceksiniz, gece karyolada yatarken başınızın üstünden mermi geçmesi ne demektir bilemezsiniz beyler. akşam ezanından sonra evinin ışığını kapatmak zorunda kalmak ne demek bilemezsiniz.

her neyse

16 yaşımda köyden merkeze göç ettik. 6 kardeştik. 3 kardeşim babamın ikinci karısındandı. biz merkeze taşınınca benim anam dedemin yanına gitti. bizde üvey analığa kalmıştık. bu şekilde 3 ay yaşadık. ama kavga dövüş hiç bitmedi beyler. bizim orda meşhurdur. batıya gaçıp gitmek hayatını kurtarmak demektir. bizim burda dalga geçtiğimiz o parlak pantolonlu dik saçlı apaçiler, memlekette bir numaralı cool olarak görünür beyler. ondan buralarda da öyle gezerler. her neyse batıya kaçmak hayatını kurtarmak demektir demiştim. ben o yaşta kendi hayatımı boş vermiştim. 2 kardeşimin hayatını kurtarmak için onları da alıp istanbula kaçtım...

istanbulda ataşehirdeki meyve halinde işe girdim. hiç kimse bize ev vermedi. mimlenmişiz bi kere. her neyse şimdi anlatacağım olay asıl bahsetmek istediğim.

ataşehirde meyve halinin arkasında boş kasaların arasında bizim çadır vardı. bir gece o çadırı benim hemşerim dediğim insanlar çaldı. plastik toplyorlardı onlarda, biliyorum sırf naylön muşamba için çaldılar onu. düşünün beyler altı üstü bir çadır. ama o bizim evimizdi beyler. o geceden sonra küçük kardeşim o zamanlar 8 yaşındaydı kaçtı gitti. diğer kardeşimle birlikte günlerce aradım. bulamadım..

bu gün kardeşim lise son sınıfta dersleri çok iyi. ben pendik neomarinde güvenlik görevlisi oldum. iyi kötü evimiz var. dün akşam bi telefon geldi bizim akrabalar var tarla başında dediler senin kardeş komaya girmiştir. atladım taksim ilkyardıma gittim. baktım benim kardeş yatıyo orda ama yanına sokmadılar. geçtim kenarda bekliyorum bi baktım o çadırı çalan akrabalarım. meğer kardeşim hala onlarla görüşürmüş çadırı da beraber çalmışlar. beklemedim geldim.

özet: yeri gelir kardeş dersiniz o yaştaki kardeşin bana yaptığına bak. önemli olan insanlıktır beyler. önemli olan müslümanlık din kardeşliğidir.

özetin özeti : hepimiz kardeşiz, hepimiz eşitiz. allah vatanımıza ordumuza güç kuvvet versin.