marmariste yaşadığım aşkı

ulan arkadaş dedim bu nasıl iş. sustum.çok normal bi durummuş gibi "-hadi görüşürüz sonra sen de hazırlık yap" dedi ve kapattı telefonu.bi 5 dakika falan kendime gelemedim sonra da kendi kendime oğlum senin de sevgilin var kızın sevgilisi olmasını neden bu kadar garipsedin ki üstelik güzel de kız amk dedim.eve gittim balkona oturdum dışarıyı seyretmeye başladım. grup arkadaşlarımdan bi tanesi aradı."-kanka yarın gece çıkalım sallana sallana gidelim evdeysen de geliyorum"dedi. gelen arkadaşın adı ibrahimdi ve perküsyon(vurmalı çalgılar seti diyebiliriz)çalıyordu.gel kanka dedim. çıktı geldi laflamaya ve olayı anlatmaya başladım.oha amk dedi sen sakın aşık olmayasın bu kıza dedi.yok be olm meralden daha anlayışlısı çıkınca aklıma takıldı sadece dedim. zaten sevgilisi var olm bişey olmaz ordan bakıcaz artık eğlencemize diyerek konuyu kapattım.o gece ibo benim evde kaldı. önce benim eşyaları hazırlayıp onun evine geçtik. annesi şahane yemeklet yapmıştı.ibo sen hazırlan diyerek mutfağa daldım. ailesinden uzak her öğrenci gibi çok nadir ev yemeği yiyordum.ben yemeklerde kendimi kaybetmişken edadan mesaj geldi. yola çıktığını yazmıştı. giblememeye çalışarak "iyi yolculuklar" yazdım ama baya baya takılıyordu kız kafama beyler. aşık mıydım lan yoksa.yok artık ebesinin amı, daha yüz yüze görüşmemiştik bile...