ülkücülük hatıralarımı anlatıyorum piçler

okulum bitti, iki sene oldu mezun olalı, o sene çoğu dersten kaldım ama olsun verdim sonradan onları tekrar

istanbulda yaşıyorum, çalışıyorum işim gücüm var şükür

gardaşım hava astsubayı oldu, balıkesirde görev yapıyo şuan

emrehan maraşa dönmüş orda mühendislik yapıyo, gemi inşaat mühendisi o da

benm mesleği boşverin, söylesem gülersiniz, olum bu mu oldun sonunda diye

o günlere bakıp şimdi şükrediyorum ama sessiz kalmamayı öğrendim, ve gerektiği yerde ses çıkarmayı da.

o 7 kişi hala beşiktaşta muhtelif yerlerden haraç kesiyorlarmış , parayı da öyle kaanıyorlar. o ilk gördüğümdeki paralı hali ocaktan para çalarak yapmışlar emrehanın anlattığına göre.

yurtta kaldığım son sene de ceza gibi olsa gerek aynı abdi ipekçiye düşmüştüm ve odamda iki pkk lı öğrenci vardı, işte o zaman anladım sabretmenin ne demek olduğunu.

en güzel yurt anılarımı da ossuruk kokusu içinde uyuyamadığım 20 kişilik odamda edindim, hala görüştüğüm arkadaşlarım var orda.

uzun lafın kısası arkadaşlar, birilerine hizmet eden siyasi oluşumlardan uzak durmak lazım, ister ocak ister cemaat olsun, uzak durun.

ben bunu farkettiğimde çok geç olmamıştı ama siz de geç olabilir, dikkat edin.

solcusu sağcısı, ülkücüsü komünisti, hepimiz bu vatanın güzel günlerini istiyoruz.

dinlediğiniz okuduğunuz için sağolun binler

--- son ---