ülkücülük hatıralarımı anlatıyorum piçler

polis gelince sakinleşti ortalık, şerefsizler dışarı çıktılar hemen. biz oturduk içerde. iki yunus geldi hemen içeriye, biz ayağa kalktık ki direniyor gibi görünmeyelim diye, hem üstümüz de aramadı zorlamadı ki dışardakiler için sevindirici birşey olmasın, daha iyi oldu. iki normal elbiseli polis geldi, kimlikleri topladılar. yunus çıktı dışarıya. bu işlemler sırasında karakol amiri, sivil giyimli biriydi, dışardakileri sorgulamış ayaküstü, içeri girdi yanımıza. polis espri yaptı aklınca

-amirim, kimlikelre baktım içlerinde reis isimli ya da soyisimli kimse yok

kendisi güldü sadece

siviller doldu içeriye

amir;
-oğlum niye dövdünüz lan dışardakileri, adamları yığmışsınız yerlere
siz durun siz, ben sizi zütürüp dıbınıza koymamıyım sizin nezarethanede eşkıyamısınız lan

işte o zaman korktum (:

gerginlik de kalmadı, emniyet amiri dışardakilerle konuşuyordu,

iki yunuz gridi içeriye, dedi ki biri

-gençler bakın derdiniz neyse açıkça söyleyin susmakla olmaz

bu babacan tavrı cesaretlendirdi beni,

• memur bey, dışardakiler pkklı öğrenciler, bize saldırdılar kendimizi koruduk

- ha şöyle kardeşim ya durun ben çağırayım amiri

amir geldi;

-olum niye baştan söylemiyosunuz, bu şerefsizlerin her biri en azından bir kere geldiler benim karşıma
ben de biliyorum silahlar var biber gazı tüpleri var bunların sakladılar eminim

dedi.

sohbet ettik yarım saat, dışardakiler çıldırıyordu,

bi de yurttaki normal vatandaşları da galeyana getirmişler, saçımız uzun küpemiz var o yüzden dövüyolar bzi diye, hiç ummadığımız adamlar da inmiş aşağıya, kantinin önü hınca hınç en az 250 kişi var bizi öldürmek izteyen o an,

amir dedi ki;

- ben size hiç işlem yapmadan bırakırım gönlümden geçen o, ama bırakırsam sizi harcarlar burda. siz gelin ben sizi misafir edeyim bir gece dedi.

onun bi videosu vardı hatta youtube a koymuş birisi, bulursam ekliycem şimdi