güldüren fıkralar

Canakkale´den 30-32 yaslarinda bir kadin‚ kucagindaki sut bebegiyle otobuse
biner. Yanina da iri kiyim bir adam oturur.
Otobus Ezine´ye ulastiginda kadin cocugunu emzirmek amaciyla memesini acar
ve cocugun agzina verir. Ancak cocuk inatla memeyi emmek istemez.
Kadin cocuga kizar ve sert bir sesle;
-Al yoksa amcaya veririm!..
Adam goz ucuyla bakar ve onune doner...
Ayvacik´a geldiklerinde kadin yine memesini cikarir ve cocugu yine emzirmek
ister‚ cocuk yine emmez ve yine ayni sozler
kadinin agzindan dokulur;
-Al yoksa amcaya veririm.
Bu olay her durakta tekrarlanir ve hepsinde de ayni seyler yasanir.
Kucuk kuyu‚ Altinoluk‚ Gure‚ Akcay derken Edremit´e kadar gelinir.
Edremit´te de kadin;
-Al yoksa amcaya veririm diyince adam patlar ;
-Hanim hanim yeter artik!.. Vereceksen ver. Ben taa Ayvacik´ta inecektim‚
buralara kadar geldim...

Sadede gelirsek binler am züt meme için can feda...