ülkücülük hatıralarımı anlatıyorum piçler

emrehan sürekli panik halindeydi, bişeylerin olmasında endişe ediyorduk. onun en çok istediği şey beşiktaş ilçe teşkilatı başkanı olmaktı. bunun için uğraşıyordu sürekli, biz de çok yakın arkadaş olmuştuk, herkez reis başkan falan diyordu ben ismiyle hitap ediyordum. o yüzden teşkilat içinde sürekli bir kıskançlık hakimdi. emrehan benden başka kimseye güvenmiyordu, ben de güvenmiyordum, hatta ona bile.

beşiktaşa toplantıya çağırdılar emrehanı, içimde kötü bir his var dedi sen de gel dedi bana
kötüye beni de mi çekiyon emrehan dedim (:

sana güveniyorum dedi, gel dedi. gittik.

ilçe binasına girdik, hava güzeldi, emrehanda takım elbise vardı, bende de kot üst üsiyah gömlek

resmi gibiydi ortam, toplantı salonuna geçtiğimizde manzara hiç hoş değildi. sağda duvar dibinde sopalar varı, ve içerde bekleyen 4 kişi