güçlü olmalıyım diye tekrarlıyordum. adeta kendimle konuşuyordum. güçlü ol merve bir şey yok.sen istedin bunu...
kendimi kötü hissetmemem gerekiyordu. bunu aşmalıydım. mirayı bu kadar üzmeye hakkımın olmadığını düşünüyordum ki yoktu zaten.her şey daha da taka sarmadan bu histen kurtulmalıyım. yanlış bir şey yapmadım! yanlış bir şey yapmadım...

son sesimle bağırdım.

'miraaaaaaaaaaaaaaaaay'

koşa koşa geldi. bana bir şey oldu sanarak.

+ne oldu ya!
-sadece yanıma gel istedim...
+aptal mısın sen ya! gerizekalı mısın! bir şey oldu sandım!!
-bana bağırma artık...
+ne sanıyosun ya sen beni! köpek miyim ben gel dediğinde gelicem git dediğinde gidicem!
-saçmalama... miray.gel yanıma lütfen...
+o zütünü kaldırıp yanıma gelemicek kadar zütün kalkık senin! ne bu böyle ya?yeter be!

ağlıyordum. ağzıma sıçıyordu resmen. hayatımda ilk defa ondan böyle şeyler duyuyordum. karşımda miray yoktu sanki. ondan gerçekten korkuyordum...