hayır, hayır pişman değilim... o benim her şeyim! ne var ki bekaretimi kaybetmişsem?bu beni kötü mü yapar?
boşluğa düştüm bir an için.o banyoda yıkanırken yaşadığım zor anları asla unutmam... dakikalarca kendimle boğuşmuştum.
doğru ya da yanlış ne farkederdi ki?pek de büyük değildim o zamanlar.saf duygularla düşününce kötü hissediyor insan kendini aslında. neyse...

duştan çıktım. miray anlamasın diye güleryüz halimi takındım.evi toparlamaya başladık. saatler sürmüştü o evi temizlemek... biraz eğlendik, biraz sıkıldık ama en sonunda toparlamayı başardık.ne yapalım ne yapalım diye düşünürlerken ben artık eve gideyim dedim miray kabul etmedi annenler yok nasıl olsa ne yapıcaksın evde ya kalırız burda bu gece dedi. ders çalışmam gerek bu kadar eğlence yeter diyerek tersledim.ne oluyor sana ya dedi. saçmaladığımın farkında bile değildim. neyin var senin diye sordu miray.bir şeyim yok ben eve gideyim en iyisi diyerek geçiştirdim. onur sen çöpleri çıkarsana kardeşim hem yiyecek bir şeyler al karnım çok aç dedi. onurda hiç üstelemeden evden çıktı...