erkek için bir kıza açılmak kolay değildir

3 gün sonunda tekrar kendi şehrine dönmüş. ve bana mesaj attı.

-neden hiç arayıp sormadın?

diye. yani tamamen pgibolojimi bozmak ister gibiydi. ya yanımda ol bana sarıl ya da gibtir git hayatımdan. bunu en başta söyleyebilseydim bunların hiçbiri yaşanmazdı aslında. bu mesajına rağmen soğuk davrandım. o ablasının yanına giderken ki tavrı sanki ben ona zorla yanında geleyim demişim gibi davranması havalara girmesi beni çok sinirlendirmişti. asosyal olmanın avantajlarından biride olayları iyi değerlendirmek ve iyi analiz etmektir. bu kızın ne istediğini yavaş yavaş anlamaya başlamıştım. canı sıkıldığında bana mesaj atıyor eğlenecek bişey bulduğunda da bir anda mesajlaşmayı kesip beni telefonun başında mal edebiliyordu. bi süre kullanıldığımı anlamadım daha doğrusu anlamak istemedim. bi erkek olarak benim aklıma böyle bişey gelmezdi. bi kız sana açılırsa sen ya kabul edersin yanında olursun ya da red edersin birdaha görmezsin. erkekler çok bel altı muhabbeti yapıyomuş az bile amk. anasını gibeceksin bu devirdeki kızların.

belki okuyan bayan panpalarım vardır yer yer kızıyorum ama sonuna kadar haklı olduğumu düşünüyorum, onun için kusura bakmayın.

ertesi sene, benim 2. seneme geçtiğimde o da bizim okula geldi. tak varmış gibi ben ondan kurtulmaya hayatımdan çıkartıp bidaha görmemeye çalıştıkça yakınımda görüyodum. kaderin bi oyunu mu dersiniz cünüplük mü dersiniz ne derseniz artık.

okulda karşılaştığımızda ister istemez kekeliyodum. bunu fark etmiştir. gözlerine uzun süre bakamıyodum hep gözlerimi kaçırıyodum. sanki kız olan o değilde benim amk. sevmişim ama zamanında 6 yıl bir daha görmeme ihtimaline rağmen sevmişim. kolay değil öyle soğuk davranmak. hiç bir şey olmamış gibi yüzüne gülümsemek kolay değil. ara ara facebook ta konuşuyoduk. fazla takılmamaya çalışıyodum. daha çok onun arayıp sorduğu konuları onun açtığı benim dinlediğim sohbetler oluyodu.