öğlene doğru kapının sertçe vurulmasıyla uyandık. onur evde kimse yok lan çıkın dışarı diye kahkaha atıyordu hadi kahvaltı yapalımda toparlayalım buraları.
uyandığımda mirayın yüzünde daha önce hiç görmediğim bir gülümseme vardı.

'benimsin.' dedi gözlerimin içine bakarak.

+tamam onur sen takıl geliyoruz şimdi.
-iyi ben bi duşa giriyorum.
+tamam.

uzandı yanıma... çarşaf aynanın önünde duruyordu. buruşturulup bir kenara atılmış.o çarşafı evin dışına asanlar var bu ülkede!

'seni çok seviyorum... teşekkürler.'

+neyin teşekkürü bu sevgilim?
-hediyen için.
+ikimizin hediyesi...
-çarşafı ne yapıcaz?
+asalım bence balkona!!
-ahahahah güldürme beni yaaaa. kadınım naaaber?
+aman ya tamam.