erkek için bir kıza açılmak kolay değildir

kızın beni bu defada red etmesinin ardından bir karar aldım. artık kıza soğuk davranacak ve fazla yüz göz olmayacaktım. çünkü benimle birlikteliğe karşı çıkıyordu. ama arkadaş olarakta sürekli yakınımda olmak istiyordu. bunun beni ne kadar acıttığını anlamıyordu. seven kendisi değildi ne de olsa. bunu yüzüne karşı söyleyemesemde hareketlerimle belli ettim. bazen sorduğundada bişey olmamaış her şey normalmiş gibi cevaplar verdim. başardım da arayı soğuttum bi ara. sonra üniye başladım. 2 yıl yüksek okul bölümünden birine puanım anca yetti.

ilk seneyi bitirdim. üni de de hiç kız düşünmedim. gerçi sınıfta vardı bi tane güzel hatun. ama yakınlaşamadım. o da zaten güzel olduğu için kimsenin peşinden gitmezdi heralde. ünide ilk senenin sonlarına doğru ablasının da benim okulumda olduğunu öğrendim. yüksek okullar ile 4 yıllık fakülte binaları birbirinden ayrı yerlerdeydi. yani görme olsalığım baya düşük. sonraki sene, hoşlandığım kız, okulunu yarıda bırakıp benim üni ye geleceğini söyledi. bir yandan sakin görünüp bunun bi tesadüf olduğunu düşünürken bir yandan da baya sevindim heyecanlandım.

bir gün ablasını ziyarete geleceğini söyledi. bende onu karşılamak istediğimi söyledim. buna gerek olmadığından bahsetti. ama şakayla karşık o kadar geliyorum bi yardım etmiyosun demişti. bende bunun üzerine otobüsten ineceği yere gittim. vardığımda otobüsten inmiş ve elinde valiz, gözünde güneş gözlüğü ile gelyodu. onu uzaktan görünce birden soğudum. çok itici bi tarzda giyinmişti. iğrenç renkli çoraplar, kötü bi etek, kahverengiye boyatılmış saçlar... (kız fakir değil giyim tarzını sevmedim hiç)